Bloedneus, gevangenen en mijn babyroze scooter

Jullie zullen wel denken ja hoor heb je haar weer. Dat klopt! Ik doe hier zo ontzettend veel dat ik niet een heel 6-delig boekwerk elke keer weer schrijven. Ik lig nu aan het zwembad en het is alweer mijn laatste dag in Noord-Thailand. Vanavond vertrekt de bus en morgenochtend begint mijn 2-daagse boottocht naar Laos. In de tussentijd heb ik gefietst in Chiang Mai (je blijft toch nederlander he), geziplined en tempels bezocht. Ook heb ik een fantastische massage gehad bij (ex)gevangenen die als reïntegratieproject training krijgen en werk kunnen vinden.
's Avonds was vooral lekker met medereisgnoten hangen in het hostel. En dat gaat er ruw aan toe. Ja lieve mensen, mijn eerste schade is opgelopen. Ik heb mijzelf een bloedneus geslagen. Hoe dan hoor ik jullie denken?? Nou als volgt. We deden een spelletje waarbij je zo snel mogelijk een object van tafel moest pakken en als je beide tegelijk was moest je er alles aan doen om te winnen. Ik greep tegelijk met een jongen naar dat ding en begin te trekken. Hij hield het niet meer en laat het los. Je raad al, door de kracht schiet mijn hand terug zo vol in mn eigen porem. Iedereen zat vol paniek te kijken maar ik voelde niets. Niets aan de hand. En alsof de tuinslang werd aangezet stroomt het bloed uit mijn neus. Zat ik daar lullig met mn doekje en zakje ijs de rest van de avond. Ik was de grap van de avond maar ik heb er zelf ook heel hard om moeten lachen nadat ik zeker wist dat mijn neus nog recht stond.
Na 4 dagen was het op naar Pai. Omschreven als rustig stadje met chille backpackers vibe. Nou overrunned door backpackers bedoelen ze zeker. Dit dorp draait echt op toeristen. Maar ik geef toe de sfeer is fantastisch. Veel barretjes, livemuziek en de hoofd attractie: de scooters! Bijna iedereen huurt hier een scooter om de omgeving te verkennen. Tientallen locals en toeristen maken de straten onveilig op een scooter en dat wilde ik ook wel. Ik kon vele redenen opnoemen waarom dit het slechte idee ooit was 1) ik heb vaak ongelukken 2) ze rijden hier als gekken 3) ik heb vaak ongelukken 4) ik heb nog nooit scooter gereden 5) ik heb vaak ongelukken en 6)ze rijden hier links.
Genoeg redenen zou je zeggen om het niet te doen en verstandig een veel te dure taxi of minivan te huren. Wrong!!!! De volgende dag stond ik met 4 andere meiden bij de scooter verhuur. Op 1 na had niemand ooit op zo'n ding gereden maar dat geeft niet. Geen rijbewijs of ervaring nodig. Kunnen jullie fietsen werd er gevraagd. Duuh we zijn nederlanders wat denk je dan. Dan kan je ook scooter rijden zegt ze zonder blikken of blozen. Hij gaat je leren terwijl ze wijst naar een jongen van amper 17 jaar oud. Erg geruststellend maar goed we werden naar een achteraf grasveldje gereden en konden daar oefenen. Na welgeteld 3 rondjes van 20 hele seconden hoorde we: 'you all leady!'. Ik was er nog niet helemaal overtuigd van dat ik 'leady' was maar he eens moet de eerste keer zijn. Dus vol goede moed stapten we allemaal op en gingen we op zoek naar de verborgen watervallen. Ik als navigator voorop helemaal in mijn element zoefde na enkele minuten moeiteloos door het verkeer. Goh wat rijden die dingen lekker door. Ze gaan ruim 50. Nadat we de stad uitwaren en op de snelweg kwamen moest toch even de maximale capaciteit van mijn babyroze scooter uitgetest worden. Schrik niet mijn baby roze thaise scooter blijkt gewoon een dikke motor te zijn en tikte bij de 100km per uur aan. Tijdens een skype gesprek met vader en moederlief werd mij vertelt dan 100cc geen normale scooter is en je daarvoor in Nederland een rijbewijs moet halen. Heb ik toch even in een deuk gelegen. Toch met het idee dat ik een thaise huidtransplantatie niet zag zitten heb ik keurig de rest van de weg tussen de 30 en 55 gereden. De watervallen zijn gevonden en ook de hotsprings en Lod Cave waren geen probleem voor mijn navigatie skills (lange leve offline kaarten.. al ben ik toch 2 keer verkeerd gereden). De grot was fantastisch en de weg er naar toe net zo fantastisch. 2 uur lang reden we door de uitgestrekte natuur en bergen. De haarspeldbochten in de pyreneeën zijn er niets bij maar wegens gebrek aan verkeer was alles uitstekend te doen. Hier en daar een gat van een halve meter in de weg maar he dat hoort erbij. Om alle zorgen weer weg te nemen, de scooter is alweer teruggebracht en ik heb mijn eigen blanke huid nog. Voorlopig zijn de plannen wat minder spannend en zit ik de komende 2 dagen op een boot op naar Laos. Ik reis via de Mekong River naar Luang Prabang. Ik heb hele leuke mensen ontmoet en vind het jammer om door te gaan maar verheug me ook heel erg op wat komen gaat. Vanmorgen heb ik samen met 2 engelse meiden en een Nederlands/Australische jongen 1.5 uur yoga gedaan op de berg met een geweldig uitzicht over Pai en de rijstvelden. Even zen worden na alle ervaringen en damn wat heb ik een spierpijn....